*Του Ανέστη Ιωάννη Κοκκινίδη, Δασκάλου- ερευνητή (Master of Arts in Geography Education, University College London)
Ο Απόστολος Παπαδόπουλος ήταν πρόεδρος της Κοινότητας Κονταριωτίσσης το δεύτερο μισό της δεκαετίας του ‘50, υπηρετώντας για το διάστημα 1955-1959.
Ο Απόστολος Παπαδόπουλος ήταν πρόεδρος της Κοινότητας Κονταριωτίσσης το δεύτερο μισό της δεκαετίας του ‘50, υπηρετώντας για το διάστημα 1955-1959.
Γεννήθηκε το 1923 και καταγόταν από τους πρόσφυγες της Κουντουριώτισσας,
που εγκαταστάθηκαν στο χωριό το 1924, όταν εκείνος ήταν μόλις ενός ετους. Γιος
του Αναστασίου και της Σμαρώς, έζησε στην Κονταριώτισσα σε όλη τη διάρκεια της
ζωής του και άρχισε να ασχολείται με τα κοινά μεταπολεμικά. Το 1954 εξελέγη κοινοτικός
σύμβουλος με τον συνδυασμό Εθνική Ένωσις και στις αρχές του 1955
εξελέγη και ανέλαβε πρόεδρος της Κοινότητας για μία διετία (με βάση τον
τότε νόμο).
 |
Φωτό: Ο Απόστολος Παπαδόπουλος
(Οικογενειακό αρχείο)
|
Τον Μάιο του 1955 έγινε πλειοδοτική δημοπρασία στο
κοινοτικό γραφείο για την ενοικίαση των εξής φόρων 1955-56: 1. Φόρου
γεωργικής παραγωγής 3% υπέρ της Κοινότητας και του Συνδέσμου με πρώτη προσφορά
30.000 δραχμές και εγγύηση 2.000 δραχμές. 2. Φόρου αγοραπωλουμένων ζώων 2% με
πρώτη προσφορά
1.500 δραχμές και εγγύηση 300 δραχμές.
Οι εξελίξεις είναι θετικές και στον τομέα της άρδευσης. Τον
Ιούνιο του 1955 το υπουργείο Γεωργίας αναγνώρισε το δικαίωμα να χρησιμοποιούν οι κάτοικοι του χωριού τα
νερά των πηγών και του ρέματος Αράπη Λάκκου υπέρ και προς άρδευση των
κοινοτήτων και εξ ημισείας με τους κατοίκους της κοινότητας Καλυβίων
Κουντουριωτίσσης, με τον όρο να συνεισφέρουν κατ’ αναλογία με τις δαπάνες
για την κατασκευή των αναγκαίων αρδευτικών έργων.[1]
Τον Σεπτέμβριο του 1956 προκηρύσσει διαγωνισμό για τη
θέση του κοινοτικού γραμματέα. Αξίζει να σημειωθούν τα δικαιολογητικά
που απαιτούντο: πιστοποιητικό εγγραφής στα Μητρώα Αρρένων, πιστοποιητικό
ότι έχουν ηλικία από 21-35 ετών, πιστοποιητικό στρατολογικής καταστάσεως,
τίτλος σπουδών από Β΄ Γυμνασίου και άνω, απόσπασμα Ποινικού Μητρώου,
πιστοποιητικό εισαγγελέως, πιστοποιητικό υγείας, δήλωση νομιμοφροσύνης,
πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων και δήλωση ότι δεν απελύθη για πειθαρχικούς
λόγους σύμφωνα με το άρθρο 9 του Ν. 1726/51. Η πρόσληψη αποφασίστηκε από το
κοινοτικό συμβούλιο.
Στις 4-10-1956 έλαβε μέρος στο συνέδριο της τοπικής
Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων, που έγινε στο χώρο της Εστίας Πιερίδων Μουσών,
στην Κατερίνη, υπό την προεδρία του δημαρχούντος Κατερίνης, Αναστασίου Τσαχαλίνα.[2]
Στο συνέδριο παρέστησαν , εκτός από την ολομέλεια των προέδρων από τους δήμους
και τις κοινότητες της Πιερίας, ο
Νομάρχης Πιερίας Αντώνιος Σβώκος, οι βουλευτές Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου,
Δημήτριος Βακάλης και Αλέξανδρος Δεληγιαννίδης, οι πολιτευτές Κωνσταντίνος
Δημόπουλος, Ελευθέριος Ελευθεριάδης και ο Διευθυντής της Νομαρχίας, Μενέλαος
Τσιακίρης.
Λίγες ημέρες αργότερα, με διακήρυξή του, στις 31-10-1956,
προβαίνει σε μειοδοτικό διαγωνισμό για την κατασκευή δύο υδατοδεξαμενών στην
κοινότητα, με δαπάνη 100.000 δραχμών. Η εγγύηση ορίστηκε σε 5.000
δραχμές με γραμμάτιο του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων ή εγγυητικής
επιστολής από αναγνωρισμένη τράπεζα ή του ΤΣΜΕ. Η διακήρυξη τονίζει ότι
γίνονται δεκτοί όλοι οι εργολάβοι για οικοδομικά έργα. [3]
Την ίδια περίοδο κτίζεται και το οίκημα του Σταθμού
Χωροφυλακής, με συμμετοχή και των όμορων κοινοτήτων στις δαπάνες. [4]
Τον Ιανουάριο του 1957, έπειτα από τη διετή του θητεία
επανεκλέγεται πρόεδρος και αντιπρόεδρος εκλέγεται ο Μιχαήλ Μάλτεπες.
Το 1957 συνεχίζονται τα αρδευτικά έργα με την κατασκευή
αρδευτικού αύλακα στα Καλύβια Κουντουριωτίσσης. Για το έργο αυτό
χρησιμοποιήθηκε το νερό από την πηγή Αράπη Λάκος, του Ολύμπου, με σκοπό την
άρδευση των αγρών της περιοχής Κουντουριωτίσσης. Το έργο κρίθηκε πολύ σημαντικό
και επιβλέφθηκε από τον ίδιο τον Διευθυντή της Νομαρχίας, Μενέλαο Τσιακίρη.[5]
Το 1959 κατασκευάστηκε γέφυρα στη θέση Κάμπος (στραγγιστικό δίκτυο Λιτοχώρου), για να
εξυπηρετεί τις ανάγκες της Κονταριώτισσας.
Πέθανε σε ηλικία 74 ετών στις 27-11-1999 και
κηδεύτηκε στο νεκροταφείο του Αγίου Αθανασίου. Επόμενος πρόεδρος εξελέγη ο Χρήστος
Αλεξόπουλος.
[1] Μακεδονικός Αγών, “Διά την άρδευσιν
Κοινοτήτων”, 4-7-1955, σελ. 1.
[2] Μακεδονικός Αγών, “Το Συνέδριον Δήμων
Κοινοτήτων” , 9-10-1956, σελ. 1.
[3] Μακεδονικός Αγών, 9-10-1956, σελ. 4.
[4] Μακεδονικός Αγών, 9-12-1956, σελ. 1.
[5] Μακεδονικός Αγών, 7-4-1957, σελ 1.
