Κάθε τόπος έχει την ιστορία του. Ιστορία που πρέπει να την σέβονται όλοι. Και δεν είναι μόνο αυτά που έχουν γραφτεί, ή έχουν διαδοθεί και διασωθεί από στόμα σε στόμα και από γενιά σε γενιά. Υπάρχουν και τα ζωντανά σημάδια που μαρτυρούν όλα τα παραπάνω. Τα σημάδια αυτά μπορεί είναι κάποια ερείπια ή κάποια στοιχεία που έχουν διασωθεί και μπορεί να παραμένουν λειτουργικά. Όλα αυτά αποτελούν μνημεία και αποτελούν την ιστορία ενός τόπου. Για το χωριό μας, την Κονταριώτισσα, υπάρχουν δύο τέτοια μνημεία. Ο ναός της Παναγίας και ο Άγιος Αθανάσιος, ο πολιούχος μας.
Δυστυχώς, τη στιγμή που γράφεται το κείμενο αυτό, στον Άγιο Αθανάσιο πραγματοποιείται μια παρέμβαση που προσβάλει την ιστορία του , και κατά επέκταση την ιστορία του χωριού μας. Απορίας άξιο, το πως επετράπη να γίνει κάτι τέτοιο. Τα ιστορικά - θρησκευτικά μνημεία πρέπει να φυλάσσονται ως κόρη οφθαλμού και να παραδίδονται αλώβητα στις επόμενες γενιές. Εργασίες συντηρήσης πρέπει να γίνονται οπωσδήποτε για να διασφαλίζεται η βιωσιμότητά τους. Εδώ όμως πρόκειται για εξόφθαλμη αλλοίωση του μνημείου. Ούτε λόγος για τα υλικά, της "επέκτασης", που χρησιμοποιούνται, που και αυτά ακόμη είναι μη συμβατά με τον χαρακτήρα του κτίσματος. Ας αναλάβουν τις ευθύνες τους οι πολιτειακοί και θρησκευτικοί άρχοντες του τόπου μας και ας σταθούν στο ύψος τους σταματώντας τις εργασίες ΑΜΕΣΑ. Ο χώρος και η εκκλησία του παππούλη, όπως τον αποκαλούμε, Αγίου Αθανασίου χρειάζεται συντήρηση και φροντίδα.
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΛΛΟΙΩΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ.
Χατζηστογιάννης Γ. Νικόλαος,
κάτοικος Κονταριώτισσας
